Mammas wat oordeel oppas...
Ek lees vanaand deur facebook dan sien ek n boodskap.
Where can i take my baby he is 3 years old and i cant keep him....
Die hel bars los. Vrouens wat die mamma veroordeel vrouens wat kinderloos is wat haar condemn en veroordeel.
Dan sien ek ook n paar mammas wat probeer help.
Ek stuur haar n klompie nommers en antwoord met deernis. Dat sy ons organisasie kan kontak en ons sal alternatiewe reelings help tref deur kinderhuise in haar area.
My hart sink. Hier is n ma wat vir 3 jaar lank haar alles gegee het. Wat sonder ophou baklei het en alles het net verkeerd gegaan in haar lewe.
Haar kleine seuntjie is driejaar oud. Sy cocoa vel en groot bruin ogies is so onskuldig.
Here help haar my siel snik na asem.
Ek is so dankbaar Here dat sy hom nie net soos baie ander vrouens op n ashoop gegooi het of hom net abandon het nie. Dat sy die verstand her om te weet sy moet uitryk en hulp soek.
Dit kan met enige mens gebeur. Domestic violence los baie baie vrouens op straat waar hul moet veg vir n nuwe begin n slaap plek n bord kos n bietjie water om in te bad... en dis winter.
Vanaand is ek dankbaar vir my kleine huisie ek is dankbaar vir die kossies en dankbaar vir wat u ons so mildelik mee seen.
Vandag as jy ongelukkig is oor jy nie n paar skoene kon koop nie kyk af na jou voete... sê dankie Here ek het voete.
As jy kla oor die dak lek kyk op en sê dankie Here ek her n huis.
As jy kla die kos is min.... dankie Here vir die vorige maaltyd.
En voor jy gaan slaap bid vir die mammas wat op die straat vanaand iewers n veilige karton boks in die snerpende koue moet soek om hul babas te koester teen die wereld se skadus.
Mag jy in dankbaarheid slaap en weet jy is geseend.
Talita